سفر به خانه آزاد شده

خدا بخواد پس فردا راهی میشم سفر، واسه بار دوم، این بار دو نفره، میرم پیشش ببینم چه خبر، دنیا دست کیه، چرا وضع دنیاش همش نارنجیه! از اون موقع تا امروز هر چی ازش خواسته بودم رو برام فراهم کرده، هرچی! نمی دونم چرا! حضورش تو فکر و ذهن من خیلی برون گرایی نداره، ولی حسش می کنم چه اینجا، چه اونجا، و اونجا ، تو اون سرزمین خاص ، ویژه، و یا هرچی که اسمشو می ذارین، احساس راحتی می کنم. آزادم، آزداترین لحظاتم رو تو زندگی تو مسجد الحرام داشتم. دنیا دیگه به هیچیت نیست اونجا. خودتی و خودش. منظورم اون چهاردیواری مشکی وسط یه حیاط نیست، احساس وصف نشدنی ایه، باید برید و ببینید که وقتی می گم خودم و خودش دقیقا یعنی چی. خلاصه این سفر یهو جور شد، مثل اون دفعه پیش که وسط امتحانها فهمیدم هفته دیگه عازمم. مسلما این بار با دید جدیدی می رم. هفت سال بزرگتر شدم. هفت سال بیشتر می دونم و می فهمم. خلاصه اگه بدی از ما دیدید ببخشید ما رو. بر میگردم.  

ما اومدیم دوباره

قبل از تعطیلات فشار کاری زیاد بود و وقت هم کم، نمی شد آپ کنیم. تلفن خونه هم سیم کشی داخلیش به هم خورده 2-3 ماهه قطع تشریف داره. خلاصه تعطیلات رو به اصفهان رفتیم (بالاجبار) و وسطهاش هم دو روزی رفتیم یزد(بالاختیار و الشوق) و رو سر یکی از رفقا خراب شدیم و کل یزد و آثارشو بصورت ام پی تری درنوردیدیم. بعدشم دوباره کار شروع شد و ترافیک کاری، تو این شرکت هم که شرح کارمون از مدیریت پروژه های جاری و سابق شروع میشه تا خرید کاغذ و شارژ کارتریج و سفارش اقلام تبلیغاتی و … 2 روز دیگه هم نمایشگاه نفت و گاز و پتروشیمی شروع میشه و کلی کار مونده و من هم که اون موقع احتمالا اصلا ایران نیستم و باید الان جورشو بکشم. خلاصه اگه کمیم ببخشید.

تنها سرگرمی شبانه هم همچنان سریالهای بیگانه است، بعد از لاست، مشغول بیست و چهار هستم و بیک بنگ تئوری، البته لیلی هم لطف کرد واسه اینکه عیشمون کامل بشه به فهرست فوق دسپرت هاوس وایوز رو هم اضافه کرد و بعد از ضیافتی عیدانه به همراه سلام و درود فراوان به جناب جک باور و جی جی آبرامز ، در ساعت چهار صبح این مجموعه را بدستمان رساند. خلاصه ظاهراً خوبیم و شاد و دلمان می سوزد به حال امتی که جمعه ها پای یوزارسیو می نشیند و وقت خود را به بطالت می گذراند. 

پی نوشت: 

نوشته خواندنی خسرو نقیبی از این وضعیت امثال ما 

اولین اثر هنری نگارنده در سال جدید